سفارش تبلیغ
صبا ویژن

کولیت زخمی یا کولیت اولسرو

درمان کولیت روده | کولیت زخمی یا کولیت اولسرو

 

کولیت زخمی یا کولیت اولسروز یا پس‌روده‌آماسزخمی (به انگلیسی: Ulcerative colitis) فرمی از بیماری التهابی روده است که روده‌ها به خصوص روده بزرگ شامل پس‌روده (کولون) و راست‌روده (رکتوم) را درگیر می‌کند و نوعی پس‌روده‌آماس (کولیت) است. علت اصلی و دقیق این بیماری مشخص نمی‌باشد اما به نظر می‌رسد باکتری و ویروس‌های ناشناخته‌ای باعث بروز آن می‌شود. همچنین استرس و زندگی در محیط شهری باعث تشدید این بیماری می‌گردد.

 

کولیت زخمی یا کولیت اولسرو

 

این بیماری با نام‌های رکتوکولیت هموراژیک یا التهاب زخمی شونده روده بزرگ و به اختصار UC نیز شناخته می‌شود. علامت ویژه بیماری اسهال خونی است که به طور تدریجی بیشتر می‌شود. گاه نام بیماری به‌خاطر نماد (IBD)، اغلب با نام (IBS) یا سندرم روده تحریک‌پذیر اشتباه می‌شود، که یک بیماری مشکل ساز ولی خفیف است. التهاب زخمی پس‌روده شباهت به بیماری کرون دارد که شکل دیگری از بیماری التهابی روده است. کولیت زخمی یک بیماری متناوب است، با دوره‌های تشدید علائم و دوره‌های بهبودی که در آن‌ها تقریباً هیچ‌گونه علامتی دیده نمی‌شود. با وجودی که علائم التهاب زخمی پس‌روده گاهی می‌تواند خودبه‌خود بهبود یابد، ولی این بیماری معمولاً نیازمند درمان است.

 

آمینو سالیسیلات ها که به آنها 5-ASA نیز گفته می شود ، داروهایی هستند که به کاهش التهاب کمک می کنند. این به نوبه خود باعث بهبودی بافت آسیب دیده می شود. آنها معمولاً اولین گزینه درمانی برای کولیت اولسراتیو خفیف یا متوسط ??هستند. 5-ASA می تواند به عنوان یک درمان کوتاه مدت برای شعله ور شدن استفاده شود.

 

کولیت در انسان چگونه درمان می شود؟

مسیر درمان به علت ایجاد کولیت بستگی دارد. بسیاری از موارد کمی بیشتر از مراقبت های علامتی نیاز دارند ، از جمله مایعات شفاف برای استراحت روده و داروهایی برای کنترل درد. بیمارانی که به شدت بیمار شده اند اغلب به مایعات داخل وریدی و سایر مداخلات احتیاج دارند.

 

چه آنتی بیوتیک هایی کولیت را درمان می کنند؟

مترونیدازول و سیپروفلوکساسین هر دو آنتی بیوتیکی هستند که با طیف وسیعی از باکتری های داخل و خارج روده مقابله می کنند. از وانکومایسین به طور مکرر برای درمان کولیت C.difficile استفاده می شود.

 

درمان سرطان کولیت روده

بیماری کولیت روده مزمن بوده، دارای علاج قطعی نمی‌باشد، بنابراین آموزش نحوه زندگی با آن مهم است. بیماران باید تحت نظارت مداوم برای بیماری قرار گیرند، تا به بیمار در جهت جلوگیری از بدتر شدن شرایط وی کمک شود. داروهایی برای به کنترل علایم و بهبود کیفیت زندگی بیمار تجویز می‌شوند. داروها منجر به علاج بیماری نمی‌شوند اما کمک می‌کنند که بیمار بتواند مانند افراد سالم زندگی کند. مقدار مصرف دارو باید با مراجعه مکرر به پزشک تنظیم شود و در صورت بروز عوارض جانبی داروها ممکن است لازم باشد که داروها تغییر کند. مصرف کامل و به موقع داروها منجر به بازیافت سلامتی شده از عوارض بعدی جلوگیری می‌کند. شایعترین داروهای ضدالتهابی برای درمان بیماری‌های التهابی روده، ترکیبات 5ASA نامیده می‌شوند مانند سولفاسالازین و مسالازین . این ترکیبات به کنترل نشانه‌های بیماری پس از مدتی مصرف، کمک می‌کنند. این داروها به صورت خوراکی و یا تنقیه یا شیاف تجویز می‌شوند.

 

عوارض جانبی داروها در کوتاه مدت شامل تغییرات خلق و خو، مشکلات خواب، افزایش/کاهش وزن، تغییر شکل بدن (مانند بزرگ شدن شکم و ورم کردن صورت)، صورت باد کرده و بروز آکنه یا جوش صورت است ، خشکی پوست بدن بویژه کف دست و صورت ، ریزش مو و حتی در بعضی موارد عقیم شدن موقتی و عوارض کمتر معمول اما شدیدتر، عبارتند از تب، مشکلات قلبی و کبدی. عوارض جانبی شدید می‌توانند نشانه حساسیت به ماده سولفا نیز باشد. که در این صورت باید داروی دیگری برای بیمار تجویز شود. بروز هر گونه عارضه جانبی بر اثر مصرف داروهای جدید نیاز به تماس گرفتن با پزشک را می‌طلبد.

 

مدفوع کولیت به چه صورت است؟

شدت مدفوع خونی یا اسهال به میزان التهاب و زخم روده بزرگ بستگی دارد. علائم مربوط به مدفوع کولیت اولسراتیو عبارتند از: اسهال. مدفوع خونی که ممکن است قرمز روشن ، صورتی یا قیر باشد.

 

چگونه می توانید در خانه از خود مراقبت کنید؟

با داروها ایمن باشید. ...

از داروهای ضد التهاب مانند آسپرین ، ایبوپروفن (Advil ، Motrin) یا ناپروکسن (Aleve) استفاده نکنید. ...

قبل از مصرف سایر داروها یا محصولات طبیعی بهداشتی با پزشک خود صحبت کنید.

غذاهای سالم بخورید. ...

اطمینان حاصل کنید که آهن کافی دریافت کنید.

 

بهترین دارو برای کولیت چیست؟

اکثر افراد مبتلا به UC داروهای تجویزی به نام آمینو سالیسیلات (یا "5-ASA") مصرف می کنند که التهاب روده را آرام می کند. اینها شامل بالسالازید (کولازال) ، مزالامین (آساکول HD ، دلزیکول) ، اولسالازین (دیپنتوم) و سولفاسالازین (آزولفیدین) است.